سراب

صبح آغاز می شود

با هوایی سرد

برف های به زمین نشسته

صدایی از دور مرا می خواند

و من بی هوا

بی توجه

نگاهم به سوی صدا می چرخد

و در آن شلوغی باد و برف

چهره ی تو را می بینم که در از دور پیداست

و این سراب دیدن تو برای من پایانی ندارد.