حرف حرف حرف

 مثل اشک هایی که تمام نمیشوند

هر چقدر هم گرهی کنی باز بهانه ای برای اشک ریختن داری

شاید فقط من اینگونه ام

هر طرف هر سمت یک ناراحتی و نگرانی

 همه ی ادم ها میخواهند کمکم کنند ولی نمیدانند که خودم باید بخواهم

تا وقتی نخواهم هیچ کس نمیتوناد کمکم کند .

خسته ام

از خودم

از خودم

از خودم

همه مشکلات از خودم شروع میشود و به خودم بر میگردد

از ماست که بر ماست.

کاش میشد به روزهای بچگی بر گشت

کاش میشد ارامش و شیطنت های کودکی را داشت

هر چند

کودکی هایم هم همواره پر بود از خیال خیال و خیال

نگارنی و ناگرانی و نگرانی

استرس های امروزم

تصمیم های اشتباهم

همه ریشه دارند در گذشته نه چندان خوبم

 من خوبم

با گریه هایم

با خنده های   بی بهانه ام

من خوبم

در تنهایی هایم

با رویاهایم

با تصمیم های درست و اشتباهم

من خوبم

با خودم

با خودم با خودم

روز یبه این همه خوبی خواهم خندید

من خوبم بودن هایم را در میان کلماتم دارم

 در ذهنم دارم

من میتوانم خواهم توانست

من میسازم  همه  این روزهای  بد را

میسازم و باید بسازم

بخاطر خودم خودت و خودمان